راهنمای سفر به سریلانکا

سریلانکا باید یکی از بهترین مقاصد سفر در تمام دوران باشد، یک جزیره گرمسیری زیبا در میان آب‌های گرم اقیانوس هند. یک هفته طول ایده آلی برای تور سریلانکا است، زیرا از جنگل، کوه ها، مزارع چای و خط ساحلی بهشت عبور می کنید. از شهرهای بزرگ شروع کنید و با یک نارگیل در دست به استراحت در سواحل زیبا پایان دهید. هر چیزی که احتمالاً می توانید آرزو کنید در این کشور زیبا با مسیر عالی سریلانکا است.

راهنمای مسیر سریلانکا

سفر در این جزیره آسان است و می‌توان آن را با اتوبوس، توک توک، موتور، تاکسی یا راننده شخصی انجام داد. یکی از محبوب‌ترین گزینه‌ها، سفر با قطار سنتی سری‌لانکا است که در حین بازدید  مناظر زیبا، بینشی شگفت‌انگیز از فرهنگ سری‌لانکا به دست می‌آورید.

بازدید از سریلانکا

هنگام بازدید از سریلانکا، جاذبه‌های دست ساز بسیاری نیز خواهید دید. این شهر دارای بیش از دو هزار سال تاریخ ثبت شده است، و دستاوردهای قابل توجه تمدن اولیه سینهال هنوز در شهرهای ویران شده و بناهای مذهبی بزرگی که دشت های شمالی را پر کرده ‌اند، قابل مشاهده است.

شکوه این تمدن اولیه بودایی همچنان نمادی از غرور ملی است، در حالی که نقش تاریخی سریلانکا به عنوان قدیمی ترین سنگر بودیسم تراوادا در جهان به آن هویت فرهنگی منحصر به فردی می‌بخشد. اما در سریلانکا چیزهای بیشتری از بودایی‌ها وجود دارد. موقعیت جغرافیایی آن در یکی از مهم ترین ایستگاه های تجاری اقیانوس هند، آن را در معرض طیف وسیعی از تأثیرات منحصر به فرد قرار داد. نسل‌هایی از مهاجران عرب، مالایی، پرتغالی، هلندی و بریتانیایی فرهنگ، معماری و غذاهای آن را متحول کردند. در همین حال، جمعیت قدیمی تامیل در شمال، فرهنگ هندو پر جنب و جوشی را ایجاد کرده اند که بیشتر مدیون هند است تا جنوب سینهالی.

حقایق سفر سریلانکا

• اندازه و مکان: سریلانکا در چند درجه شمال خط استوا کمی کوچکتر از ایرلند و کمی بزرگتر از ایالت ویرجینیای غربی ایالات متحده است.
• واحد پول: روپیه سریلانکا (LKR).
• سیاست: سریلانکا در سال 1948 از بریتانیا به استقلال رسید و در سال 1972 نام استعماری خود، سیلان را رد کرد. این کشور از زمان استقلال دارای دموکراسی فعال بوده است و در سال 1960 اولین نخست وزیر زن جهان را انتخاب کرد.
• ادیان: جمعیت سریلانکا از گروه های قومی و مذهبی مختلفی تشکیل شده است. دو تامیل بزرگ عمدتا بودایی سینهالی و عمدتاً هندو تامیل هستند. مسیحیان و مسلمانان زیادی نیز وجود دارند.
• زبان ها: سینهالی، تامیل و انگلیسی زبان های رسمی شناخته شده هستند.
• سلامت: مردم سریلانکا از امید به زندگی سالم 77 سال برخوردار هستند. اما یکی از بالاترین نرخ های خودکشی در جهان و یکی از بالاترین نرخ های مرگ و میر ناشی از مارگزیدگی را نیز دارد.
• تحصیلات: سریلانکا دارای نرخ باسوادی تقریباً 93 درصد است
• صادرات: عمده صادرات کشور پوشاک و چای است. لاستیک، نارگیل و جواهرات گرانبها نیز مهم هستند.
• سریلانکا همه چیز را دارد. نهنگ‌ها را در سواحل پر از نخل تماشا کنید، پلنگ‌ها را در جنگل‌های بارانی سرسبز دنبال کنید و در میان تپه‌ها پیاده‌گردی کنید و به مزارع سرسبز چای بروید. می‌توانید با کاوش در بناهای تاریخی بودایی، بالا رفتن از قلعه‌های استعماری و لذت بردن از غذاهای بسیار طعم‌دار آن، بینشی از فرهنگ جزیره به دست آورید. با وجود چنین جاذبه‌های فراوانی، تشخیص اینکه کجا در سریلانکا بروید می‌تواند کار بسیار مهمی باشد، اگرچه اندازه نسبتا کوچک آن به این معنی است که می‌توانید چیزهای زیادی را در یک سفر جا دهید.

ساحل غربی سریلانکا

تمام بازدیدهای سریلانکا در حال حاضر از فرودگاه بین المللی درست خارج از کلمبو، پایتخت جزیره و بزرگترین شهر دور و نزدیک آن آغاز می‌شود. این یک کلانشهر گسترده است که مناطق متضاد آن مقدمه‌ای جذاب از فرهنگ‌های بی شمار و تاریخ چند لایه سریلانکا را ارائه می دهد.

بسیاری از بازدیدکنندگان مستقیماً به سمت یکی از سواحل غربی می روند، که هتل‌های تفریحی بیشمار آن هنوز هم صنعت توریستی کشور را تقویت می کند. مقصدها شامل تفرجگاه‌های بسته‌بندی تعطیلات Negombo و Beruwala، بنتوتا شیک‌تر، و پاتوق قدیمی هیپی هیکادووا هستند.

مناطق روستایی دست نخورده تری را می توان در شمال کلمبو در شبه جزیره کالپیتیا و در پارک ملی وسیع ویلپاتو در همان نزدیکی، که محل زندگی پلنگ، فیل و خرس تنبل است، یافت.

سواحل جنوبی سریلانکا

فراتر از Hikkaduwa، ساحل جنوبی به طور قابل توجهی کمتر توسعه یافته است. دروازه ورود به منطقه، شهر شگفت انگیز هلندی Galle، بهترین شهر استعماری سریلانکا است. فراتر از آن، رشته‌ای از سواحل زیبا قرار دارد. اینها شامل دهکده در حال گسترش Unawatuna و مناطق ساکت‌تر ساحل در Weligama، Mirissa و Tangalla، و همچنین مرکز استانی پر جنب و جوش ماتارا است که بقایای هلندی بیشتری را در خود جای داده است. در شرق اینجا، تیساماهاراما به عنوان پایگاهی مناسب برای پارک های ملی برجسته یالا و بوندالا و شهر معبد شگفت انگیز کاتاراگاما عمل می کند.

کشور تپه ای

در داخل کشور از کلمبو، ارتفاعات سرسبز منطقه تپه ای، پوشیده از مزارع چای (برای اولین بار توسط بریتانیایی ها معرفی شد) که هنوز نقشی حیاتی در اقتصاد جزیره ایفا می کنند، برمی خیزند. قلب نمادین منطقه کندی، دومین شهر سریلانکا و پایتخت فرهنگی سینهالی ها است. سنت های رنگارنگ آن توسط معبد معروف دندان و معبد باشکوه Esala Perahera، رنگارنگ ترین جشنواره سریلانکا تجسم یافته است.

در جنوب اینجا، نزدیک به بالاترین نقطه جزیره، شهر قدیمی بریتانیایی Nuwara Eliya، مرکز صنعت چای کشور و پایگاهی مناسب برای بازدید از پارک ملی دیدنی هورتون دشت قرار دارد. رشته‌ای از شهرها و روستاها - الا، هاپوتال و بندراولا - در امتداد لبه جنوبی تپه، ترکیبی جذاب از مناظر باشکوه، پیاده‌روی‌های شگفت‌انگیز و جذابیت استعماری بریتانیا در دنیای قدیم را ارائه می‌دهند. در نزدیکی لبه جنوب غربی این تپه، قله سر به فلک کشیده آدامز پیک یکی دیگر از مکان های زیارتی اصلی جزیره است. مرکز استخراج جواهرات راتناپورا در جنوب به عنوان بهترین نقطه شروع برای بازدید از پارک ملی Uda Walawe غنی ​​از فیل و جنگل بارانی نادر استوایی Sinharaja است.

مثلث فرهنگی

در شمال کندی، منطقه تپه‌ای به دشت‌های خشک ناحیه خشک شمالی فرو می‌رود. این منطقه که به مثلث فرهنگی معروف است، محل اولین تمدن بزرگ سریلانکا بوده است و پراکندگی خارق‌العاده کاخ‌ها، معابد و داگوباهای ویران شده هنوز حس قانع‌کننده‌ای از این گذشته باشکوه را القا می‌کند. مهمترین آنها شهرهای ویران شده جذاب Anuradhapura و Polonnaruwa، معابد غار شگفت انگیز Dambulla، زیارتگاه های بالای تپه و dagobas Mihintale و قلعه سنگی خارق العاده Sigiriya هستند.

یکی از محبوب ترین و جالب ترین ذخایر طبیعی سریلانکا، پارک ملی Minneriya، نیز در داخل منطقه و در مسیر صدها فیل قرار دارد که هر ساله بین پارک های مختلف مهاجرت می کنند.

شرق و شمال

دروازه ای به سمت شرق، شهر پرشخصیت، اگر جنگ زده، Trincomalee است. خط ساحلی بکر شرق تقریباً به طور کامل توسعه نیافته است، به جز روستاهای خواب آلود Nilaveli و Uppuveli، درست در شمال ترینکو، و مرکز موج سواری خلیج آروگام، در انتهای جنوبی ساحل شرقی. اما ساخت یک استراحتگاه بزرگ جدید در Passekudah احتمالاً آن را تغییر خواهد داد.

اگر به دنبال جایی برای بازدید در سریلانکا هستید که حتی کمتر از آن بازدید می شود، شمال به آرامی پس از سال ها جنگ داخلی در حال ظهور است. تعداد فزاینده‌ای از بازدیدکنندگان سفر طولانی را به شهر جذب‌کننده Jaffna انجام می‌دهند، در حالی که یک سفر جانبی به Mannar از راه دور، نزدیک‌تر از کلمبو به هند، یک امکان ماجراجویانه دیگر است.

پارک های ملی و ذخایر در سریلانکا

تقریباً 15 درصد جزیره را پارک ها و ذخایر ملی تشکیل می دهد. آنها زمین های متنوعی را پوشش می دهند و دارای حیات وحش فراوانی هستند، در حالی که بسیاری از آنها در مناطقی با زیبایی برجسته واقع شده اند. تنوع زیستی عظیم سریلانکا نیز این جزیره را در نقشه گردشگری بوم گردی قرار می دهد و اقامتگاه ها و هتل های فوق العاده ای که به تدریج ظاهر می شوند.

۸ پارک ملی و ذخایر برتر سریلانکا

• یالا - جنوب جزیره، هم مرز با اقیانوس هند؛ خانه میزبان حیوانات وحشی از جمله کروکودیل، فیل و بیشترین تراکم پلنگ در جهان است.
• دشت هورتون - مناظر خیره کننده از مراتع و جنگل ابر در ارتفاع بیش از 2000 متر در ارتفاعات مرکزی. صخره‌های World’s End به طرز چشمگیری به سمت دشت‌های پایین فرو می‌روند.
• Uda Walawe - درست در جنوب دشت هورتون. فیل ها جاذبه اصلی هستند (خانه حدود 600 نفر). سایر حیات وحش ها شامل گاومیش، گوزن خالدار و سامبور، تمساح، ماکاک و میمون لانگور است.
• Bundala - درست در جنوب Yala و یک جایگزین خوب برای فرار از جمعیت. دامنه حیات وحش مانند Yala را ندارد، اما برای تماشاگران پرنده لذت بخش است. همچنین خانه فیل ها، کروکودیل ها، لاک پشت ها و سایر جانوران است.
• Minneriya - طیف گسترده ای از حیات وحش با توجه به اندازه آن. فیل ها جاذبه اصلی هستند (در زمان های خاصی از سال در هنگام مهاجرت بین پارک های مختلف به شدت قابل مشاهده هستند - تعداد آنها در ماه آگوست و سپتامبر هنگامی که برای نوشیدن از مخزن می آیند به اوج خود می رسد). سایر حیات‌وحش‌ها شامل میمون‌های لنگور ماکاک و ارغوانی، خرس‌های تنبل و پلنگ‌هایی است که به‌شدت قابل تشخیص نیستند – در مجموع حدود ۲۰ عدد.
• Kaudulla - همچنین بخشی از مسیر مهاجرت فیل ها است. بهترین زمان برای بازدید بین اوت و دسامبر است. تعداد در سپتامبر/اکتبر به اوج خود می رسد (حدود 200 نفر جمع می شوند تا از دریاچه، مخزن کائودولا، نوشیدنی بنوشند).
• Wilpattu - بزرگترین در سریلانکا اما برای چندین سال در طول جنگ داخلی بسته شد. شکار غیرقانونی باعث کاهش تعداد حیات وحش شده است، اگرچه وضعیت به تدریج در حال بهبود است. آرام تر از پارک های معروف تر، مانند یالا. زمانی به خاطر پلنگ‌ها و خرس‌های تنبلش معروف بود، اما این روزها تشخیص آن سخت‌تر است.
  ذخیره‌گاه جنگلی سینهاراجا – در فهرست میراث جهانی یونسکو، جنگل‌های بارانی استوایی دست‌نخورده، خانه مجموعه‌ای فوق‌العاده از حیات وحش جنگل.

بهترین زمان برای سفر به سریلانکا

آب و هوا تحت تأثیر دو بادهای موسمی جداگانه قرار می گیرد، به این معنی که معمولاً هنگام سفر به سریلانکا می توانید از باران دوری کنید، زیرا احتمالاً در جایی در جزیره خشک خواهد بود. شرق تصویر آینه ای از غرب است: هنگامی که بادهای موسمی جنوب غربی ("یالا") به غرب و جنوب غربی برخورد می کند، از آوریل یا مه تا سپتامبر، خورشید در شرق و شمال شرق و بالعکس می درخشد. با این حال، بادهای موسمی شمال شرقی ("ماها") به طور کلی سبک تر است. در ماه های اکتبر و نوامبر، درست قبل از موسمی ماها، هوای ناآرام در سراسر جزیره وجود دارد. این بدان معناست که ممکن است در هر کجا که هستید گرفتار باران یا رعد و برق شوید.

به خاطر داشته باشید که در الگوی کلی آب و هوا تغییراتی وجود دارد، به این معنی که احتمالاً هیچ دو سالی کاملاً یکسان نخواهد بود. اما این یک شرط کاملا مطمئن است که دما کم و بیش ثابت باشد. شما می توانید به میانگین دمای 26 تا 30 درجه (اغلب بیشتر) در سواحل و مناطق پست تکیه کنید، که هر چه بالاتر می روید کاهش می یابد. بنابراین اگر به کندی می‌روید، می‌توانید دمای 18 تا 22 درجه را انتظار داشته باشید، اما در مناطق تپه‌ای مانند Nuwara Eliya فقط 14 تا 16 درجه سانتیگراد را انتظار دارید. و درجه حرارت در تپه ها می تواند در شب به یخ زدن کاهش یابد، بنابراین مطمئن شوید که لایه های اضافی را بسته بندی کنید. به طور کلی، از نظر آب و هوا، بهترین زمان برای بازدید از غرب و جنوب غربی سریلانکا، از جمله کشور تپه، دسامبر تا مارس است. اگر برنامه سفر شما بیشتر به سمت شرق جزیره باشد، از حدود آوریل یا می تا سپتامبر بهترین شرایط را خواهید داشت.